پُر از انرژیه
خوش بین به زندگی
واقع بین به سختیها
از هر چیزی لذت می بُرد
خودِ خودش بود
بی شیله پیله
ساده
شاد
مهربون
امیدوار
پرتلاش
نجیب
قدردان
آسون گیر
اگه بخوام خوبیهاشو بشمرم، تا ته این پست کم میارم
با اینکه ندیدمش (از نزدیک)
و با اینکه ارتباطمون به این وبلاگ نویسیها خلاصه می شد
اما هر وقت میخوندمش خوشحالیش به منم سرایت می کرد
تا اینکه آخرین پستهاش بوی غم گرفت
بویِ نایِ ناامیدی
بویِ خستگی
توی دلم گفتم: ازدواج تو رو هم افسرده کرد جانم؟
ولی باز ته مَه های خیالم امیدوارم که خوش حال باشه
مدتیه نیستی سمیرای من؟ باز کجا بی خبر خونه تو عوض کردی و آدرس ندادی؟
دعای خیرم با توست
درباره این سایت